18/11/2009
Үүл гэдэг чинь миний ганцаардахдаа татсан тамхины утааҮс чинь хүртэл миний бичсэн гуниг хайрын мөрүүд
Салхи гэдэг чинь чамайг бодсон санаашрал, санаа алдалтууд минь
Сар жилүүд гэдэг чинь чамд дурласан сэтгэлийн минь үнэ цэнэ
Өтгөн үүл шиг ганцаардлын дунд
Үсний чинь ширхэг шиг их гуниг цуглуулчихаад
Мөчир нүцгэртэл үлээх тийм хүчтэй салхинд
Мөдхөн би хийсэн одвол
Удтал хүлээсэн сэтгэлийн төлөө
Уйлах болов уу чи...
Б.Заяа
Ангилал: Шүлэг
2 Comments:
-
- ORKO said...
18 November 2009 at 18:01Утаа гэж........- Anonymous said...
18 November 2009 at 19:16гоё шүлэг байна
Subscribe to:
Post Comments (Atom)



